انتشار سینمای پساپاپ: جست و جوی معنا در سینمای جدید امریکا / جسی فاکس میشارک
| سرشناسه | : | میشارک، جسی فاکس Mayshark, Jesse Fox |
| عنوان و نام پدیدآور | : | سینمای پساپاپ: جست و جوی معنا در سینمای جدید آمریکا/ جسی فاکس میشارک؛ ترجمه‌ی وحیداله موسوی. |
| مشخصات نشر | : | تهران: شرکت نشر نقد افکار، ۱۳۹۰. |
| مشخصات ظاهری | : | ۳۶۰ ص. |
| وضعیت فهرست نویسی | : | فیپا |
| یادداشت | : | عنوان اصلی: Post-pop cinema : the search for meaning in new American film, 2007. |
| موضوع | : | سینما -- ایالات متحده |
| موضوع | : | سینما -- ایالات متحده -- تهیه‌کنندگان و کارگردانان |
| شناسه افزوده | : | موسوی، وحیداله، ۱۳۵۷ - ، مترجم |
| رده بندی کنگره | : | PN۱۹۹۳/۵ /الف۸۸م۹ ۱۳۹۰ |
| رده بندی دیویی | : | ۷۹۱/۴۳۰۹۷۳ |
| شماره کتابشناسی ملی | : | ۲۴۱۴۸۹۶ |
این کتاب مجموعه نوشته‌هایی درباره‌ی ده کارگردان و یک فیلمنامه‌نویس است: ریچارد لینکلیتر؛ تاد هینْز؛ پال تامس اندرسن؛ دیوید اُ. راسل؛ وس اندرسن؛ گروه چارلی کافمن، اسپایک جونز و میشل گوندری؛ سوفیا کاپولا؛ دیوید فینچر و ریچارد کِلی. این افراد از دهه‌ی 1990 جریان مهمی را در سینمای ایالات متحده رقم زدند و با استفاده از امکاناتی که پیشرفت فناوری‌های سینمایی برایشان فراهم کرده و نیز فرهنگ در حال تغییر کشورشان آثاری ساخته‌اند که بازتاب دغدغه‌های متفاوتشان است.
برخی آثار آن‌ها را می‌توان در رده‌ی سینمای مستقل جای داد. این آثار از نوعی آزادی نسبی از شبکه‌های مسلط تولید و توزیع و پخش هالیوودی برخوردارند؛ و این نکته در ابعاد هنری و تولیدی فیلم‌هایشان به چشم می‌خورد. به‌ویژه در فیلم‌هایی که از هنرپیشه‌های معدودی برخوردارند، جلوه‌های ویژه‌ی کم‌هزینه‌ای دارند و در آن‌ها بیشتر بر گفتگو تأکید می‌شود تا کنش. همچنین از میزان فروش بیشتر این آثار می‌توان به تفاوتشان با فیلم‌های تجاری بدنه پی برد که همان نمایش محدود و بودجه نسبتاً ناچیزشان است؛ و شاید از دلایل ماندگاری و موفقیتشان هم همین نکته باشد. این فیلمسازان با بودجه ناچیزی که در اختیار دارند می‌توانند از آزادی نسبی مؤلفانه‌ای برخوردار شوند و از زیر بار فشار استودیوها و تهیه‌کننده‌ها رها شوند و دغدغه‌هایشان را بازتاب دهند...
جسی فاکس میشارک در این کتاب، ابتدا در هر بخش شرح مختصری از سیر کاری و زندگی هنرمند را ترسیم می‌کند تا خواننده شناخت بهتری از نیات و مقصود هنرمند مورد نظر به دست بیاورد. همین شرح موجز از دیدگاه‌ها، نگرش‌ها و سیر کاری هریک از آن‌ها، زمینه‌‌ای برای ورود به بررسی فیلم‌هایشان می‌شود. این فیلم‌ها به انحاء گوناگون همان نگرش‌ها را در فرمشان بازتاب می‌دهند. میشارک پس از توصیف مفصل، به تحلیل هر اثر می‌پردازد و در این مسیر از سازمایه‌های نقدی خوب بهره می‌برد: از توصیف صحنه‌های کلیدی گرفته تا جای دادن اثر در بستر اجتماعی، توجه به سبک‌ها و ژانرها و تفسیر و تحلیل و ارزیابی. آنچه کار او را درخور ستایش می‌کند برخورد آکادمیک و بدون خودنمایی او با این فیلم‌ها و هنرمندان است.
