|
نظام سرمایه‌داری
با نقدهای رابین وود به چالش کشیده می‌شود
تاریخ : 1392/7/30
|
|
به گزارش سایت
روایت فتح؛ کتاب «گزیده نقدهای رابین‌وود» با گردآوری و ترجمه وحیداله موسوی در
سال 1391 برای نخستین بار از سوی نشر ساقی منتشر شده است. این اثر نگاهی
کارشناسانه به وضعیت فیلم‌های ساخته شده کشورهای اروپایی و آمریکای دارد.
رابین پال‌وود در سال 1953 در رشته زبان انگلیسی از کمبریج فارغ‌التحصیل شد و
علاوه بر تدریس، انجمن فیلمی را در دبیرستانی که در آن مشغول به کار بود دایر
کرد. علاقه او به فیلمسازی باعث شد تا به نقد و تحلیل فیلم‌های سینمایی و سریال‌ها
روی بیاورد. نخستین مقاله‌های او درباره فیلم روانی در مجله کایه چاپ شد و پس از
آن مقلات وی در مجلات مختلف کشور انگلستان منتشر شد.
نکته‌ی مهم در نقدهای وود این است که آن‌ها با تجربیات شخصی و علنا بیان شده‌ی
او (یا دیدگاه‌های اجتماعی‌اش با تحلیل‌هایش) در هم آمیخته می‌شود. او در
نقدهایش مدام به دو نهاد پدرسالاری و سرمایه‌داری مشارکتی حمله می‌کند و آن دو
را شالوده جامعه‌ی آمریکا می‌داند که به هالیوود نیز سرایت کرده‌اند.
وی معتقد است این دو، روابط انسانی را نابهنجار می‌کنند. او مدام به فرهنگ سرکوب
زنان، دگرباشان، فقیران، آزاد اندیشی، نهاد کبیر مرکز سفیدپوست و گرمای جهانی و
تاثیرش بر آینده‌ی کره زمین تاکید می‌کند.
به همین دلیل است که مدام می‌توان رابین‌وود دیروز را با رابین وود امروز مقایسه
کرد. او بی‌پروا به خود نقدی روی می‌آورد و در دیدگاه‌های گذشته‌اش درباره یک
موضوع یا در نقدهای خود بازنگری می‌کند.
رابین وود در دهه‌ای شروع به نوشتن کرد که مطالعات فیلم دوران طفولیت خود را
سپری می‌کرد. او برخلاف منتقدان دیگری که نگاه خود را صرفا به مسایل زیبایی
شناسی معطوف کرده بودند، به ابعاد سیاسی و ایدولوژیکی سینما پرداخت. او واقع‌بینانه
می‌دانست ریشه بسیاری از جریان‌های آزادی خواهانه و ضد سرکوب در جامعه، در نبرد
برای واژگون سازی چارچوب مسلط اجتماعی بود که در پی تشویق و تشدید سرکوب بودند.
به همین دلیل است که وود دائم از سرمایه‌داری پدرسالارانه نام می‌برد.
بسیاری از مقالات او به نوعی اعتراف‌نامه شبیه اند. او از زندگی شخصی خود هم
پرده برمی‌دارد و به ضعف‌ها و کاستی‌ها اشاره می‌کند.
وود در نوشته‌های نقادانه‌اش درباره فیلم‌ها، در پی‌یافتن ارزش‌های سیاسی و
برملا کردن شکاف‌ها و تعارضات است، و این که سینما می‌تواند سلاحی برای واژگون
سازی وضعیت سرمایه‌داری حاکم باشد. اما نکته این که در بیشتر نقدهای او در طی
سی سال اخیر مواضع شخصی او را مشاهده می‌شود. همین امر در مقالات انتخاب شده
برای این کتاب نیز به چشم می خورد. با خواندن آن‌ها و مقایسه‌ی شیوه نقادی مقاله‌های
جدید وود با مقاله «می‌آیید...» می‌توانید به تفاوت و تحول سبک او پی ببرید.
اگر خود افشاگری‌های وود در جای جای مقالات انتخاب شده در این کتاب را کنار هم
قرار بدهیم. می‌بینیم آن‌ها مانند قطعات پازل شمایی کلی از زندگی او ارایه می‌کنند:«سال‌های
کودکی، سال‌های تحصیل در کالج، تاثیر لیویس، تجربیات دوران جوانی، کنسرت‌ها،
فیلم‌ها، تحولات فکری و بنیادین در زندگی‌اش، کلاس‌های درسش، دانشجویانش،
تجربیات مختلف فیلمسازی، کاستی‌ها و نقایصش، نکته سنجی‌ها و توجهش به جزئیات،
تاثیر فیلم‌ها و کتاب‌ها و موسیقی بر زندگی شخصی و روابطش، عملگرایی، دلالت‌های
فرهنگی و سیاسی فیلم‌ها، نقد جامعه‌ی معاصر و شالوده سرمایه‌داری و پدرسالارانه
آن، اتخاذ دیدگاه‌های مناسب برای تحلیل و نقد فیلم‌ها، حساسیت نسبت به تحولات
اجتماعی هنری معاصر و ...» اکنون رابین‌وود زنده نیست. اما همچنان می‌توان
پرسید«چرا باید رابین وود را جدی بگیریم؟» و نیز پاسخ‌ها و دلایل بسیاری برای آن
ارایه کرد.
«گزیده نقدهای رابین وود» در قطع رقعی و 433 صفحه با شمارگان 2200 نسخه و بهای
9 هزار تومان در سال 1391 منتشر شد.
|
|
http://revayatfath.ir/news.php?id=151
